Μπαούλο για την βεράντα

Σήμερα ξεκινώ μια νέα στήλη στο blog που δεν έχει σχέση με μαγειρική - ζαχαροπλαστική, φωτογραφία ή ταξίδια.   Η στήλη αυτή θα ονομαστεί κατασκευές και μέσα από αυτήν θα σας παρουσιάσω διάφορα αντικείμενα που κατασκευαστήκαν από τα χεράκια τα δικά μου ή του συζύγου μου ή και των δυο μαζί. Ο λόγος είναι ότι μου αρέσουν και οι κατασκευές. 

Γενικά είμαι ένας άνθρωπος με πολλά ενδιαφέροντα, που του  αρέσει να ασχολείται με διάφορα πράγματα, να πειραματίζεται και να αποκτά καινούριες γνώσεις. Πιστεύω λοιπόν σιγά σιγά και ανάλογα με τα κέφια μου να εμπλουτίζω το blog με καινούριες στήλες και να σας παρουσιάζω αυτά που μου αρέσουν, που μας αρέσουν (οικογένεια μου) και ελπίζω να σας αρέσουν και εσάς, να σας ενδιαφέρουν και να παίρνετε ιδέες. 

Λοιπόν δεν ξέρω για εσάς αλλά εμένα μου δίνει μεγάλη ευχαρίστηση τώρα το καλοκαίρι να κάθομαι στην βεράντα. Μου αρέσει όλες τις ώρες της ημέρας, εκτός τις ώρες που έχει πολύ ήλιο. Μου αρέσει εκεί να παίζω με τον γιο μου, να πίνω  το καφεδάκι μου, να τρώμε τα γεύματα μας, να καθόμαστε το βράδυ, να συζητάμε και πολλά άλλα. Πιστεύω ότι η βεράντα ή το μπαλκόνι είναι το μέρος που οι περισσότεροι περνούν πολλές ώρες όταν βρίσκονται σπίτι, τους καλοκαιρινούς μήνες.  Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να έχει έπιπλα και αντικείμενα λειτουργικά και όμορφα. Εμείς με το που έφτιαξε ο καιρός ασχοληθήκαμε με την βεράντα μας, που ήταν το μέρος του σπιτιού που είχαμε αφήσει τελευταίο κατά την  ανακαίνιση. Αγοράσαμε τραπέζι, καρέκλες, φαναράκια για να μπορέσουμε σιγά σιγά να την διακοσμήσουμε σύμφωνα με τις δικές μας προτιμήσεις. Αλλά επειδή είναι λίγο μεγάλη και λόγω ότι οι τοίχοι της είναι λευκοί (κάτι που δεν μας αρέσει πάρα πολύ, αλλά αν αλλάζαμε χρώμα, θα έπρεπε να βαφτεί εκ νέου όλο το σπίτι και όχι μόνο το δικό μας διαμέρισμα), τα έπιπλα (τραπέζι και καρέκλες) γέμιζαν τον χώρο που τα είχαμε τοποθετήσει, αλλά υπήρχαν σημεία που η ασπρίλα των τοίχων δεν μου άρεσε καθόλου.  Για τον λόγο αυτό αποφασίσαμε να την εμπλουτίσουμε με κατασκευές φτιαγμένες από το χέρι μας.

Η πρώτη κατασκευή για τη βεράντα είναι ένα ξύλινο μπαούλο. Το οποίο το χρησιμοποιούμε τόσο ως αποθηκευτικό χώρο (εκεί θα βάζω τα μαξιλάρια της βεράντας και τα φαναράκια μου όταν βρέχει) αλλά και ως κάθισμα. Την κατασκευή αυτήν την εμπνεύστηκε ο σύζυγος μου και την έφτιαξε.

Τα υλικά που χρησιμοποίησε ήταν: ξύλα, βίδες, καρφιά, ξυλόστοκο, μπογιά  για ξύλο (ίδιο χρώμα με τα έπιπλα της βεράντας), γάντια, κορδέλα για ρολά, μαξιλάρια, ποδαράκια.

Τα εργαλεία που χρησιμοποίησε ήταν: σέγα, τρυπάνι, βιδωτικό, τριβείο,  σπάτουλα, πινέλο και ρολό.

Λοιπόν θα προσπαθήσω να σας περιγράψω με λίγα λόγια τι έκανε. Αρχικά έφτιαξε το πλαίσιο του μπαούλου. Έκοψε και ένωσε με βίδες τα ξύλα που θα τα χαρακτήριζα δοκάρια. Έπειτα έκοψε τις σανίδες και τις βίδωσε πάνω στο πλαίσιο. Για το καπάκι ένωσε τις σανίδες, καρφώνοντας σε αυτές κορδέλα που χρησιμοποιείται στα παλαιού τύπου ξύλινα ρολά. Στην συνέχεια στόκαρε κενά και τρυπούλες και έτριψε όλες τις επιφάνειες του μπαούλου. Τέλος, έβαψες όλες τις επιφάνειες (2 χέρια) και το άφησε να στεγνώσει. Το αποτέλεσα το βλέπετε στις εικόνες.

Ελπίζω να σας αρέσει η πρώτη κατασκευή μας. Πολλά φιλιά!